Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Γκουγκλε πλας

Κατι εχω κανει και ειμαι στο google + χωρις να θυμαμαι να το εχω κανει.
Τεσπα , δεν βλαπτει , ρυτιδες δεν κανει, αμα θεμε το αγνοουμε κιολας.
Ειδα στο mail μου προσκληση απο χρηστη για να μπω στο κυκλο του.
Για την ακριβεια αυτος ηθελε να μπει στο δικο μου .
Τουλαχιστον ετσι καταλαβα απο τη φωτογραφια του.
Γυμνος.
Απο το λαιμο και κατω .
Με το πουλι στο χερι.
Το οποιο " κοιταζε " το φακο.
Μια απειλη την ενιωσα , δε θα πω ψεμματα.
Σταθηκα λιγο στο τοιχο - τοιχο τοιχο , που λενε.
Μετα το πρωτο σοκ , ειπα να το ξαναδω το θεμα.
Το ομολογω , κακο δεν ηταν.
Τωρα, γιατι χρειαζεται να το διαφημιζει και να το προωθει ετσι , δεν ξερω.
Υποθετω γιατι το επανω κεφαλι δεν θα παιρνει και πολλες αποφασεις.
Ουτε καν πολλες στροφες .
Αρνηθηκα τη προσκληση.
Δεν ειμαι εγω για cyber sex.
Εγω ειμαι της παλιας σχολης - σαρκα να αγγιζεις , οχι να φανταζεσαι.
Λυπηρο δεν ειναι;
Που φτασαμε...
Για να πηδηξεις να πρεπει να αναρτησεις το πουλι σου στο ιντερνετ.
Και αν "πηδηξεις "τελικα , το πιο πιθανο ειναι να αγαπησεις λιγο περισσοτερο το χερι σου.
Δεν ειμαι εγω ωμη , η πραγματικοτητα ειναι.
Δεν ειναι ολα ροζ συννεφακια και μονοκεροι να πετουν στον ουρανο.
Η ανθρωπινη επαφη ειναι δυσκολη , πολυ δυσκολη.
Και οι καιροι απαιτουν δραστικα μετρα .
Οπως το να εκθεσεις τα γεννητικα σου οργανα στο διαδικτυο μπας και βρεις γκομενα/γκομενο.
Δεν ξερω - ειλικρινα δεν ξερω.
Οι εποχες δεν χαλανε , οι ανθρωποι αλλαζουν.
Αργα , σταδιακα , αλλα σταθερα .
Κλεινομαστε στο καβουκι μας και μετα παραπονιομαστε για την ελλειψη επαφης.
Για την ελλειψη συντροφικοτητας.
Πως καταντησαμε ετσι;
Δε το κρινω το παλικαρι - αυτο του 'ρθε , αυτο εκανε.
Εμενα μου λειπει το παιχνιδι.
Μου λειπει το φλερταρισμα.
Η γλυκια αναμονη που τα κανει ολα πιο εντονα , πιο αληθινα.
Αθεραπευτα ρομαντικη σε αθεραπευτα κυνικη πραγματικοτητα .
Το θετικο ειναι οτι δεν ειμαι μονη.
Ενα πουλμαν το γεμιζουμε αν μαζευτουμε.
Κι αν οι υποψιες μου επιβεβαιωθουν , και γηπεδο γεμιζουμε.
To know us better .
Απο κοντα ρε παιδια , απο κοντα.
Να βλεπεις τον αλλον απεναντι σου σε ολες τις διαστασεις.
Να του μιλας και να σε ακουει.
Να τον αγγιζεις , οχι να τον "σκουντας ".
Καλα ειναι κι εδω , δε λεω .
Αλλα δεν μπορεις να αντικαταστησεις το δερμα του αλλου.
Αυτα που θα σου πει χωρις να τα σκεφτει , οπως στο γραπτο λογο.
Αυτα που θα κανει , σε πραγματικο χρονο.
Οχι δανεικο . Ηλεκτρονικο.
Για αυτο , παλικαρι μου , παρε το πουλακι σου (!) και βγες εξω στο κοσμο.
Ντυμενος , κατα προτιμηση.
Μιλησε με κοσμο.
Εστω κι αν αυτο που εχεις να πεις ειναι : σπιτι σου 'η σπιτι μου;
Μιλα ομως .
Μη γραφεις , μη πληκτρολογεις.
Κοιτα τον αλλο στα ματια και πες του :"παμε να πηδηχτουμε "
Ζητα αυτο που θες .
Κατι θα κατσει , κατι οχι .
Αλλα ζητα το.
Εξω , στο κοσμο.
Στους ανθρωπους.

I'm just saying...

Υ.Γ. Στο google οταν βαζεις αναζητηση τη λεξη touch σε εικονες - τουλαχιστον - βγαζει οθονες κινητων τηλεφωνων touch screen ...No other comments are necessary...



     
     
     
     
     

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου