Αδιεξοδα.
Παντου αδιεξοδα.
Dead ends /Road to nowhere.
Καμμια διαφυγη.
Απο τα παντα και απο το τιποτα .
Απο τον ιδιο σου τον εαυτο.
Θελεις να ουρλιαξεις , να βγεις εξω στο μπαλκονι και να ουρλιαξεις μεχρι να μην εχεις πλεον φωνη.
Απαγορευεται.
Στρωνεις και κοιμασαι.
Στρωνεις και μενεις αυπνος μια ζωη ολοκληρη.
Δεν φταινε οι αλλοι.
Δε φταις και εσυ.
Αυτο που σε τρωει φταιει.
Αυτο που δεν γιατρευεται .
Μονο μπαλωνεται.
Ραβε ξηλωνε , μια ζωη.
Καμμια κινηση.
Ουτε ενα βημα - ουτε εμπρος , ουτε πισω.
Πριν δεν ηθελες .
Τωρα δεν μπορεις .
Σε βασανιζει μια ιδεα.
Η μονη ιδεα.
Κι αυτο απαγορευεται.
Ολα απαγορευονται.
Το μονο που επιτρεπεται ειναι να συνεχισεις να υπαρχεις .
Πως να υπαρχεις;
Πως να αντεξεις τη στασιμοτητα σε ενα κοσμο που ολοενα τρεχει;
Παγωμενη στο ιδιο σημειο.
Θα τρελαθεις .
Το εχεις αποδεχτει ως το πιο πιθανο ενδεχομενο.
Φυσικα ουτε αυτο επιτρεπεται.
Εκεινοι ειναι εκει .Και δεν ειναι.
Οι αλλοι ειναι διπλα σου.Δεν ξερουν.
Και τι να μαθουν;
Οτι εισαι σε αδιεξοδο;
Δεν θα το καταλαβουν .
Δεν θα το δεχτουν .
Στο τελος δεν θα μπορουν να κανουν τιποτα παρα μονο να σε κοιταξουν λυπημενα .
"Κριμα..." .Και μετα να συνεχισουν.
Δεν υπαρχει λογος να μη το κανουν.
Και εσυ θα συνεχισεις να βλεπεις το ενα βαγονι μετα το αλλο να σε προσπερνα.
Ποσο αντεχει μια ανθρωπινη καρδια;
Ποσο αντεχει το μυαλο πριν παρει το δρομο που δεν εχει επιστροφη;
Μετεωρη.
Στεκεσαι σε τεντωμενο σχοινι πανω απο το κοσμο.
Κανενα διχτυ ασφαλειας.
Εισαι μονη σου.
Στο σχοινι εισαι μονη σου .
Και φοβασαι .
Τρεμεις να πεσεις .
Τρεμεις και να σταθεις .
Περιμενεις τη πτωση .
Ως καθαρση.
Κατι που να μπορει να γινει , κατι που να επιτρεπεται.
Δεν εχει νοημα .
Δεν βγαζουν νοημα ολα αυτα , παρα μονο σε εσενα.
Περιμενεις ανταποκριση;
Επιφανειακη θα ειναι.
"Το δραμα του το ζει ο καθενας μονος του "
Επιδεσμο περιμενεις.
Προσωρινο χαδι .
Για αυτο ριχνεις μελανι στο χαρτι.
Βαρεθηκες να ριχνεις δακρυα - στεγνωνουν και δεν μενει τιποτα .
Αυτο μενει.
Το μονο φως.
Τι θα αφησεις πισω σου;
Τι θα θυμιζει οτι υπηρξες;
Οτι δεν εφταιγες , δεν εφταιγες...
Αδιεξοδα , παντου αδιεξοδα...
you walk alone you stand alone
Παντου αδιεξοδα.
Dead ends /Road to nowhere.
Καμμια διαφυγη.
Απο τα παντα και απο το τιποτα .
Απο τον ιδιο σου τον εαυτο.
Θελεις να ουρλιαξεις , να βγεις εξω στο μπαλκονι και να ουρλιαξεις μεχρι να μην εχεις πλεον φωνη.
Απαγορευεται.
Στρωνεις και κοιμασαι.
Στρωνεις και μενεις αυπνος μια ζωη ολοκληρη.
Δεν φταινε οι αλλοι.
Δε φταις και εσυ.
Αυτο που σε τρωει φταιει.
Αυτο που δεν γιατρευεται .
Μονο μπαλωνεται.
Ραβε ξηλωνε , μια ζωη.
Καμμια κινηση.
Ουτε ενα βημα - ουτε εμπρος , ουτε πισω.
Πριν δεν ηθελες .
Τωρα δεν μπορεις .
Σε βασανιζει μια ιδεα.
Η μονη ιδεα.
Κι αυτο απαγορευεται.
Ολα απαγορευονται.
Το μονο που επιτρεπεται ειναι να συνεχισεις να υπαρχεις .
Πως να υπαρχεις;
Πως να αντεξεις τη στασιμοτητα σε ενα κοσμο που ολοενα τρεχει;
Παγωμενη στο ιδιο σημειο.
Θα τρελαθεις .
Το εχεις αποδεχτει ως το πιο πιθανο ενδεχομενο.
Φυσικα ουτε αυτο επιτρεπεται.
Εκεινοι ειναι εκει .Και δεν ειναι.
Οι αλλοι ειναι διπλα σου.Δεν ξερουν.
Και τι να μαθουν;
Οτι εισαι σε αδιεξοδο;
Δεν θα το καταλαβουν .
Δεν θα το δεχτουν .
Στο τελος δεν θα μπορουν να κανουν τιποτα παρα μονο να σε κοιταξουν λυπημενα .
"Κριμα..." .Και μετα να συνεχισουν.
Δεν υπαρχει λογος να μη το κανουν.
Και εσυ θα συνεχισεις να βλεπεις το ενα βαγονι μετα το αλλο να σε προσπερνα.
Ποσο αντεχει μια ανθρωπινη καρδια;
Ποσο αντεχει το μυαλο πριν παρει το δρομο που δεν εχει επιστροφη;
Μετεωρη.
Στεκεσαι σε τεντωμενο σχοινι πανω απο το κοσμο.
Κανενα διχτυ ασφαλειας.
Εισαι μονη σου.
Στο σχοινι εισαι μονη σου .
Και φοβασαι .
Τρεμεις να πεσεις .
Τρεμεις και να σταθεις .
Περιμενεις τη πτωση .
Ως καθαρση.
Κατι που να μπορει να γινει , κατι που να επιτρεπεται.
Δεν εχει νοημα .
Δεν βγαζουν νοημα ολα αυτα , παρα μονο σε εσενα.
Περιμενεις ανταποκριση;
Επιφανειακη θα ειναι.
"Το δραμα του το ζει ο καθενας μονος του "
Επιδεσμο περιμενεις.
Προσωρινο χαδι .
Για αυτο ριχνεις μελανι στο χαρτι.
Βαρεθηκες να ριχνεις δακρυα - στεγνωνουν και δεν μενει τιποτα .
Αυτο μενει.
Το μονο φως.
Τι θα αφησεις πισω σου;
Τι θα θυμιζει οτι υπηρξες;
Οτι δεν εφταιγες , δεν εφταιγες...
Αδιεξοδα , παντου αδιεξοδα...
you walk alone you stand alone
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου