Με τα μωρα ενα θεματακι , το εχω .
Οταν βλεπω μωρο γινεται η φωνη μου υπερηχητικη [ ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!ενα μωρακι !!!!]
Αρχιζω να μιλαω μια ακαταλαβιστικη γλωσσα [ τσι ειναι μωρε;γουτσου,γουτσου,γουτσου , το μωλακι !!!]
Επανερχομαι στην ελληνικη γλωσσα με απειλες [ θα στα φαω τα μπουτακια εγω !που ειναι το μπρατσακι να το φαω κι αυτο !]
Και φυσικα τα παντα , μα τα παντα γινονται υποκοριστικα [ ματαααακια μου !τι δαχτυλακια ειναι αυτα ;! μαγουλακια μου γλυκα κ.ο.κ.]
Παραδοξως , ολα αυτα τα παθαινω με τα μωρα των αλλων - και μονο .
Το λεγομενο και διασημο ανα την υφηλιο μητρικο αισθημα , περασε και δεν αγγιξε στην περιπτωση μου.
Ολη αυτη η ευθυνη , ολο αυτο το αγχος , το ΙΣΟΒΙΟ αγχος με αποθαρρυναν απο μικρη ηλικια απο αυτα τα επικινδυνα μονοπατια.
Ειμαι και καλομαθημενη , βεβαια...
Αλλα βασικα , αυτο , το να νιωσεις ετοιμη να γινεις μανα , προσωπικα , δεν το ενιωσα ποτε.
Κατεληξα λοιπον απο νωρις στο εξης συμπερασμα :
Δεν ειναι ολες οι γυναικες γεννημενες για να γινουν μανες .
Οπως δεν ειναι γεννημενοι κι ολοι οι ανδρες να γινουν πατεραδες.
Δυστυχως , πολλοι γονεις , δεν θα επρεπε να εχουν παιδια .
Δεν θα επρεπε να τους ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να κανουν /εχουν παιδια.
Αλλα αυτο ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα .
Επι του θεματος , λοιπον .
Εγω δεν ειμαι γεννημενη για να γινω μανα.
Ειμαι γεννημενη για μεγαλα πραγματα !
Σε αυτο το σημειο , σταματατε τα γελια παρακαλω...
Ειμαι γεννημενη για να ειμαι "η θεια Αντωνια " .
Εντελως , ομως.
Ειμαι αυτη που θα κανει μπειμπι σιτινγκ τις πιο απιθανες ωρες .
Θα φιλησω/φυσηξω τη κοιλια του μωρου μεχρι να ξεκαρδιστει απο τα γελια.
Ειμαι αυτη που , ενταξει , δεν τρελαινεται να ξεσκατωνει.
Αλλα λιωνει να ταιζει το μωρο - ειδικα οταν το μωρο την ωρα που πινει το γαλα του πιανει με το χερακι του το δαχτυλο μας , ετσι για ασφαλεια ...
Και φυσικα ειμαι αυτη που θα μιλαει για ωρες ατελειωτες στο μωρακι μεχρι που να το πιασει ο υπνος - επιτελους...
Ειμαι και αλλα βεβαια .
Ειμαι η μισοτρελλη θεια Αντωνια , που λεει τα καλυτερα αστεια .Που παιζω μαζι με τα παιδια ολα τα ηλεκτρονικα και μη παιχνιδια τους.
Που τα ακουω για τον απλουστατο λογο : οτι εχωι τη πολυτελεια του χρονου να το κανω.
Ειμαι η θεια Αντωνια που θα μαθει στο παιδι ολες τις καλες βρισιες .
Που θα παρω το μερος του οταν η μαμα το μαλωσει.
Ειμαι ΑΥΤΗ η θεια Αντωνια που θα ξερει τα βαθια μυστικα του παιδιου - γιατι ειναι "ταφος , λεμε ! ".
Η θεια Αντωνια που δεν ειναι θεια-θεια εξ αιματος , αλλα ειναι ...η θεια Αντωνια , απλα .
Λιωνω οταν ο 10χρονος γιος της καλυτερης μου φιλης , μολις με δει , τρεχει να με αγκαλιασει και να με φιλησει - ειδικα αν εχει καιρο να με δει.Τον κανω να γελαει , τι να πω...
Νομιζω οτι τα παιδια ξερουν .Ενστικτωδως καταλαβαινουν , λαμβανουν την αγαπη ακομα κι αν αυτη δεν εκφραζεται με λογια ή με πραξεις .Απλα ...το καταλαβαινουν.
Και το ανταποδιδουν με μεγαλειωδη τροπο - χωρις ιχνος προτερης σκεψης: στη δινουν αμεσα χωρις φανφαρες και προλογους και ιστοριες .Ανοιγουν την αγκαλια τους και σε κλεινουν εκει μεσα λες και ειναι το πιο φυσικο πραγμα το κοσμο - και ειναι .
Οταν λοιπον , δεν εισαι η μαμα , αλλα η θεια Αντωνια , εχεις μονο κερδη να λαμβανεις .
Δεν εισαι εσυ αυτη που θα πρεπει να βαλει το παιδι σε προγραμμα : διατροφης , υπνου κ.λ.π.
Δεν ξενυχτας τα βραδια για να το ταισεις / επειδη ειδε κακο ονειρο και τετοια σχετικα - αρα ;
Αρα εισαι ξεκουραστη να ασχοληθεις μαζι του οταν θα σου δειξει τη ζωγραφια που εκανε και θα εχεις και το κουραγιο να δειξεις τον πρεπον ενθουσιασμο.
Φυσικα , δεν εισαι εσυ αυτη που θα στιγματισττει - εστω και παροδικα - ως κακια , γιατι το μαλωσες .
Τουναντιον , θα εισαι εκεινη που θα παει για να κλαφτει για την αδικη ζωη που ζει...
Η πολυτελεια του χρονου , φιλοι μου , η πολυτελεια του χρονου...
Σε καθιστα ετοιμοπολεμη για παιχνιδια : οτι ακριβως θελουν τα παιδια , απο βρεφη ως παιδια σχολειου και οχι μονο.
Αυτος ο ρολος λοιπον ειναι κομμενος και ραμμενος στα μετρα τα δικα μου.
Γεννηθηκα για να γινω σταρ !
[αυτο το οτι γελατε καθε φορα που το λεω , με ανησυχει , να το ξερετε ...]
Και γεννηθηκα για να ειμαι θεια - εκτος απο "θεια "...
Που με τη πρωτη ευκαιρια θα πιει κι ενα καφεδακι με τη φιλεναδα της που τρεχει και δεν προλαβαινει.
Και θα την ακουσει.
Και θα της πει τα εσωψυχα της .
Μεχρι που θα ακουστει ενα κλαμμα.
Ή ενα "μαμαααα! " απο το αλλο δωματιο.
Τοτε , θα αναψω το τσιγαρακι μου [ ειτε στη βεραντα αν ειναι καλοκαιρι , ειτε στον απορροφητηρα ή στο τζακι αν ειναι χειμωνας ] , θα ακουω τη φιλη μου να προσπαθησει να κοιμησει το παιδι και θα πω χαμηλοφωνα στον εαυτο μου :
"Ειναι ωραιο να εισαι η θεια Αντωνια - ω, ναι..."
Υ.Γ. " Τι μωρο εισαι εσυ ! Τι ματακια ειναι αυτα ! Σου αρεσε η λεξη που ειπα πριν ;Δε θα σταματησω να τη λεω για να σε κανω να γελας ! Baby,baby,baby..."
Οταν βλεπω μωρο γινεται η φωνη μου υπερηχητικη [ ιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι!!!!!ενα μωρακι !!!!]
Αρχιζω να μιλαω μια ακαταλαβιστικη γλωσσα [ τσι ειναι μωρε;γουτσου,γουτσου,γουτσου , το μωλακι !!!]
Επανερχομαι στην ελληνικη γλωσσα με απειλες [ θα στα φαω τα μπουτακια εγω !που ειναι το μπρατσακι να το φαω κι αυτο !]
Και φυσικα τα παντα , μα τα παντα γινονται υποκοριστικα [ ματαααακια μου !τι δαχτυλακια ειναι αυτα ;! μαγουλακια μου γλυκα κ.ο.κ.]
Παραδοξως , ολα αυτα τα παθαινω με τα μωρα των αλλων - και μονο .
Το λεγομενο και διασημο ανα την υφηλιο μητρικο αισθημα , περασε και δεν αγγιξε στην περιπτωση μου.
Ολη αυτη η ευθυνη , ολο αυτο το αγχος , το ΙΣΟΒΙΟ αγχος με αποθαρρυναν απο μικρη ηλικια απο αυτα τα επικινδυνα μονοπατια.
Ειμαι και καλομαθημενη , βεβαια...
Αλλα βασικα , αυτο , το να νιωσεις ετοιμη να γινεις μανα , προσωπικα , δεν το ενιωσα ποτε.
Κατεληξα λοιπον απο νωρις στο εξης συμπερασμα :
Δεν ειναι ολες οι γυναικες γεννημενες για να γινουν μανες .
Οπως δεν ειναι γεννημενοι κι ολοι οι ανδρες να γινουν πατεραδες.
Δυστυχως , πολλοι γονεις , δεν θα επρεπε να εχουν παιδια .
Δεν θα επρεπε να τους ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ να κανουν /εχουν παιδια.
Αλλα αυτο ειναι ενα αλλο μεγαλο θεμα .
Επι του θεματος , λοιπον .
Εγω δεν ειμαι γεννημενη για να γινω μανα.
Ειμαι γεννημενη για μεγαλα πραγματα !
Σε αυτο το σημειο , σταματατε τα γελια παρακαλω...
Ειμαι γεννημενη για να ειμαι "η θεια Αντωνια " .
Εντελως , ομως.
Ειμαι αυτη που θα κανει μπειμπι σιτινγκ τις πιο απιθανες ωρες .
Θα φιλησω/φυσηξω τη κοιλια του μωρου μεχρι να ξεκαρδιστει απο τα γελια.
Ειμαι αυτη που , ενταξει , δεν τρελαινεται να ξεσκατωνει.
Αλλα λιωνει να ταιζει το μωρο - ειδικα οταν το μωρο την ωρα που πινει το γαλα του πιανει με το χερακι του το δαχτυλο μας , ετσι για ασφαλεια ...
Και φυσικα ειμαι αυτη που θα μιλαει για ωρες ατελειωτες στο μωρακι μεχρι που να το πιασει ο υπνος - επιτελους...
Ειμαι και αλλα βεβαια .
Ειμαι η μισοτρελλη θεια Αντωνια , που λεει τα καλυτερα αστεια .Που παιζω μαζι με τα παιδια ολα τα ηλεκτρονικα και μη παιχνιδια τους.
Που τα ακουω για τον απλουστατο λογο : οτι εχωι τη πολυτελεια του χρονου να το κανω.
Ειμαι η θεια Αντωνια που θα μαθει στο παιδι ολες τις καλες βρισιες .
Που θα παρω το μερος του οταν η μαμα το μαλωσει.
Ειμαι ΑΥΤΗ η θεια Αντωνια που θα ξερει τα βαθια μυστικα του παιδιου - γιατι ειναι "ταφος , λεμε ! ".
Η θεια Αντωνια που δεν ειναι θεια-θεια εξ αιματος , αλλα ειναι ...η θεια Αντωνια , απλα .
Λιωνω οταν ο 10χρονος γιος της καλυτερης μου φιλης , μολις με δει , τρεχει να με αγκαλιασει και να με φιλησει - ειδικα αν εχει καιρο να με δει.Τον κανω να γελαει , τι να πω...
Νομιζω οτι τα παιδια ξερουν .Ενστικτωδως καταλαβαινουν , λαμβανουν την αγαπη ακομα κι αν αυτη δεν εκφραζεται με λογια ή με πραξεις .Απλα ...το καταλαβαινουν.
Και το ανταποδιδουν με μεγαλειωδη τροπο - χωρις ιχνος προτερης σκεψης: στη δινουν αμεσα χωρις φανφαρες και προλογους και ιστοριες .Ανοιγουν την αγκαλια τους και σε κλεινουν εκει μεσα λες και ειναι το πιο φυσικο πραγμα το κοσμο - και ειναι .
Οταν λοιπον , δεν εισαι η μαμα , αλλα η θεια Αντωνια , εχεις μονο κερδη να λαμβανεις .
Δεν εισαι εσυ αυτη που θα πρεπει να βαλει το παιδι σε προγραμμα : διατροφης , υπνου κ.λ.π.
Δεν ξενυχτας τα βραδια για να το ταισεις / επειδη ειδε κακο ονειρο και τετοια σχετικα - αρα ;
Αρα εισαι ξεκουραστη να ασχοληθεις μαζι του οταν θα σου δειξει τη ζωγραφια που εκανε και θα εχεις και το κουραγιο να δειξεις τον πρεπον ενθουσιασμο.
Φυσικα , δεν εισαι εσυ αυτη που θα στιγματισττει - εστω και παροδικα - ως κακια , γιατι το μαλωσες .
Τουναντιον , θα εισαι εκεινη που θα παει για να κλαφτει για την αδικη ζωη που ζει...
Η πολυτελεια του χρονου , φιλοι μου , η πολυτελεια του χρονου...
Σε καθιστα ετοιμοπολεμη για παιχνιδια : οτι ακριβως θελουν τα παιδια , απο βρεφη ως παιδια σχολειου και οχι μονο.
Αυτος ο ρολος λοιπον ειναι κομμενος και ραμμενος στα μετρα τα δικα μου.
Γεννηθηκα για να γινω σταρ !
[αυτο το οτι γελατε καθε φορα που το λεω , με ανησυχει , να το ξερετε ...]
Και γεννηθηκα για να ειμαι θεια - εκτος απο "θεια "...
Που με τη πρωτη ευκαιρια θα πιει κι ενα καφεδακι με τη φιλεναδα της που τρεχει και δεν προλαβαινει.
Και θα την ακουσει.
Και θα της πει τα εσωψυχα της .
Μεχρι που θα ακουστει ενα κλαμμα.
Ή ενα "μαμαααα! " απο το αλλο δωματιο.
Τοτε , θα αναψω το τσιγαρακι μου [ ειτε στη βεραντα αν ειναι καλοκαιρι , ειτε στον απορροφητηρα ή στο τζακι αν ειναι χειμωνας ] , θα ακουω τη φιλη μου να προσπαθησει να κοιμησει το παιδι και θα πω χαμηλοφωνα στον εαυτο μου :
"Ειναι ωραιο να εισαι η θεια Αντωνια - ω, ναι..."
Υ.Γ. " Τι μωρο εισαι εσυ ! Τι ματακια ειναι αυτα ! Σου αρεσε η λεξη που ειπα πριν ;Δε θα σταματησω να τη λεω για να σε κανω να γελας ! Baby,baby,baby..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου